Platform-exposities worden mogelijk gemaakt door St. Polderlicht in leegstaande ruimtes in NS stations, in dit geval in een wachtlokaal op Amsterdam RAI.

John Prop:
Wim is, naast virtuoos tekenaar, een soort ‘jager/verzamelaar’ met een scherp oog voor spullen, groot of klein, die hij kan gebruiken voor zijn ruimtelijke installaties. Constellaties van curiosa zijn dat, amalgamen van allerhande antieke meubels, kasten en kastjes, vintage keuken- of stereo-apparatuur, lampen, maar ook kleinere zaken zoals knopen, bierblik-lipjes, rijtjes gipsplaatschroeven, kinderspeelgoed, lippenstiften en sieraden. Teveel om op te noemen en nóg meer. Al die onderdelen hangen of staan ogenschijnlijk willekeurig naast, op, tussen of in elkaar, maar ondertussen is alles secuur afgewogen en in balans.

Een vaste waarde in Wims installaties is de aanwezigheid van (vaak meerdere) Afrikaanse maskers; die geven het geheel een etnografisch gezicht en versterken het Wunderkammer-gevoel in niet geringe mate. (Overigens heeft Wim die maskers gekregen of in bruikleen van mensenrechtenactivist en anti-apartheidsheld Klaas de Jonge. Meer woke dan dit vind je het niet gauw.)

Centraal in het werk op Amsterdam RAI staan (of beter gezegd: hangen) twee ‘tekenmachines’: draaiende sculpturen met daaraan pastel en krijtjes die continue cirkels op de vloer tekenen. Een volkomen zinloze handeling en, voor wie dat zo wil zien, een metafoor voor het leven tijdens een eindeloos lijkende pandemie. Want zeg nu zelf: rondjes draaien doen we al veel te lang…

Het werk van Wim Vonk is te zien t/m juni a.s op perron 3/4 van NS Station Amsterdam RAI
polderlicht.com